Over de liturgie

Een Slavisch-Byzantijnse viering – die we volop tegenkomen in de Oosters-Orthodoxe kerken – is een op veel manieren heel andere wijze van vieren dan wij in de katholieke kerk gewend zijn. Je zou kunnen zeggen dat het heel zintuigelijk is door het gebruik van iconen, kaarsen, de kleurige liturgische gewaden, wierook in verschillende geuren en natuurlijk de prachtige meerstemmige zang. In de Slavisch-Byzantijnse traditie wordt de stem gezien als het meest pure instrument. Er wordt daarom ook meerstemmig en zonder begeleiding van instrumenten gezongen.

Slavisch-Byzantijns staat voor de taal waarin gezongen wordt: het Kerk-Slavisch. Het is de taal die aan de basis ligt van onder meer het Russisch, Servisch en Bulgaars. Byzantijns verwijst naar de geografische oorsprong van de liturgie: het oude Byzantium met Constantinopel (Istanbul) als hoofdstad.

Het Nijmeegs Byzantijns Koor (NBK) is een liturgisch koor. Elke 2e zaterdag van de maand – met uitzondering juli en augustus – verzorgen wij de gezangen bij een viering.

De Slavisch-Byzantijnse Liturgie is onlosmakelijk verweven gebleven met het getijdengebed zoals dat oorspronkelijk ook in de westerse katholieke traditie is. Op de vooravond van een zon- en feestdag wordt de vigilie gevierd: de vespers. Het NBK viert deze in principe twee keer per jaar aan de vooravond van Pinksteren en Kerst. In de maandelijks viering op de zaterdag (zoals hierboven vermeld) vindt de viering van de zondag plaats. Tien keer per jaar vieren we deze Goddelijke Liturgie. Dat is in de Byzantijnse traditie de naam voor de viering van de eucharistie: de gedachtenis van het lijden, sterven en verrijzen van Jezus Christus in een ritus met wijn en brood. Het is een feestelijke gemeenschapsviering voor de zon- en feestdagen.

Voor meer details over de Byzantijnse Liturgie verwijzen wij graag naar: 
de website van Byzantijns Netwerk Nederland